Σπίρτα και φαντάσματα σε ασπρόμαυρο φόντο.
Ένα παράξενο ατύχημα
Όλα ξεκινούν όταν συμβαίνει ένα παράξενο αυτοκινητιστικό ατύχημα έξω από την Βοστόνη. Ο πρωταγωνιστής μας, ενώ οδηγούσε γυρνώντας από το μπαρ που συχνάζει, ξαφνικά είδε μπροστά του μια νεαρή κοπέλα. Η αντίδραση του ήταν άμεση, αν και επίπονη. Καρφώθηκε με το αυτοκίνητο σε ένα δέντρο και ο ίδιος τραυματίστηκε στο πόδι. Τα χειρότερα όμως δεν είχαν έρθει ακόμα.
Η κοπέλα που εμφανίστηκε μέσα στην βροχή είχε εξαφανιστεί. Το σώμα της δεν υπήρχε κάπου. Την χτύπησε όντως; Την σκότωσε; Η μήπως ήταν όλα στην φαντασία του; Τα συγκεκριμένα ερωτήματα θα τον παιδέψουν πολύ κατά την διάρκεια της περιπέτειας του.
Ψάχνοντας να βρει βοήθεια, αναγκάζεται να καταφύγει σε μια εγκαταλειμμένη(;) έπαυλη. Σύντομα όμως θα διαπιστώσει ότι δεν είναι μόνος.
Σπίρτα και φως
Το White Night δεν είναι ένα κλασσικό survival horror game. Δεν θα αναμετρηθείτε με παράξενους εχθρούς, δεν θα χρειαστεί να εξολοθρεύσετε χιλιάδες όντα που σας επιτίθενται. Ο τρόμος προέρχεται από την ατμόσφαιρα που διαπνέει το παιχνίδι. Όχι μόνο από το ατελείωτο σκοτάδι, αλλά ακόμα και από τα σημειώματα που βρίσκετε κατά την διάρκεια του και που αξίζει να τα διαβάσετε. Κάθε κομμάτι του παιχνιδιού προσθέτει λίγο ακόμα ένταση.
Ο μόνος κίνδυνος στο White Night είναι το να βρεθείτε στο απόλυτο σκοτάδι. Εκεί δεν έχετε καμία ελπίδα. Η αγωνία αυξάνεται όταν θα πρέπει να βρείτε κάποια πηγή φωτός. Η βασική πηγή είναι τα σπίρτα που υπάρχουν διάσπαρτα σε όλους τους χώρους του σπιτιού. Όμως και αυτά δεν είναι ανεξάντλητα. Θα πρέπει να βρείτε εναλλακτικές πηγές, λύνοντας κάποια puzzles, που μπορεί θεωρητικά να φαίνονται εύκολα, αλλά υπό την πίεση του χρόνου, ο βαθμός δυσκολίας τους αυξάνεται δραματικά.
Στην ουσία η μόνη λύση για να παραμείνετε ζωντανοί είναι να βρίσκεστε συνέχεια στο φως. Το φως είναι ο μεγαλύτερος σύμμαχος και το καλύτερο όπλο σας στο White Night.
Jazz μουσική και ασπρόμαυρα γραφικά
Συνήθως εδώ στα reviews μας χρησιμοποιούμε τον τίτλο “Γραφικά-Ήχος”. Αλλά στο White Night, τόσο τα γραφικά όσο και ο ήχος είναι όχι μόνο θέμα αισθητικής και καλλιτεχνικής πλευράς του gameplay, αλλά αναπόσπαστο κομμάτι του.
Οι σκιές που δημιουργούνται στα ασπρόμαυρα γραφικά αποτελούν βασική λειτουργία του παιχνιδιού. Τα φαντάσματα κυνηγούν τις σκιές που δημιουργεί το φως. Όπως είπαμε και παραπάνω, όσο περισσότερο φως υπάρχει στον χώρο τόσο λιγότερο κινδυνεύετε. Αν κάποια στιγμή βρεθείτε στο σκοτάδι, όσο περισσότερη ώρα συμβεί αυτό, τόσο πιο κοντά στον θάνατο έρχεται ο πρωταγωνιστής.
Θα διαπιστώσετε σύντομα, ότι τα φαντάσματα δεν είναι αυτό που λέμε “aggressive“. Γίνονται μόνο αν σας βρουν σε σκοτεινό σημείο, ή αν πλησιάσετε πολύ κοντά τους.
Και εδώ έρχεται και το κομμάτι του ήχου. Τα ηχητικά εφέ δεν είναι πολλά, ενώ και το voice over γίνεται μόνο για λόγους αφήγησης. Όμως η jazz μουσική είναι διάχυτη στον χώρο, ενώ πάλι μέσω του ήχου ειδοποιείστε για το πότε εμφανίζεται ένα φάντασμα (μαζί με ένα μικρό cutscene που δείχνει την κίνηση του στον χώρο) αλλά και για ότι πλησιάζει το…τέλος.
Αξίζει να το αγοράσω;
Δεν πρόκειται για ένα συνηθισμένο παιχνίδι. Το White Night θα κεντρίσει το ενδιαφέρον σας από την πρώτη στιγμή. Η πολύπλοκη ιστορία του, τα περίεργα γραφικά του αλλά και η ευρηματική χρήση του φωτός αποτελούν πολύ καλούς λόγους για να το δοκιμάσετε.
Ο τρόμος που προκαλεί, προέρχεται κυρίως από τον φόβο του σκοταδιού και φροντίζει αυτόν, να τον ενισχύει και ηχητικά. Και τι θα συμβεί αν ένα σπίρτο δεν ανάψει με την πρώτη;