Ρίχνοντας μια ματιά στο Zeal μπορεί κανείς να πει ότι πρόκειται για ένα παιχνίδι που δείχνει να έχει κάποιες προοπτικές, δανειζόμενο στοιχεία από παλαιότερους τίτλους online pvp games, που θα μπορούσαν ακόμα και τώρα να λειτουργήσουν:
Αυτό που σίγουρα κανείς δεν μπορεί να μαντέψει είναι η ιστορία που αποκάλυψε το Kotaku για την δημιουργία του Zeal. Για το πως δηλαδή, δύο φιλόδοξοι δημιουργοί είδαν το παιχνίδι τους να βρίσκεται ένα βήμα πριν την ακύρωση, όταν ένας άνθρωπος με πλούσιο (αν και ψεύτικο) background ενδιαφέρθηκε να αγοράσει τα δικαιώματα του παιχνιδιού μέσω μιας εταιρίας – “φάντασμα” και τέλος πως για να δημιουργηθεί το παραπάνω αποτελέσμα, 25 άνθρωποι δούλεψαν χωρίς να πληρωθούν.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Η Lycanic ήταν μια ομάδα που αποτελούνται από δύο developers τους, Mert Dinçer και Tim Popov. Επί δύο χρόνια, είχαν αφιερωθεί στην ανάπτυξη του Zeal και αν και το παιχνίδι είχε ως επί το πλείστον θετικές κριτικές ως Early – Access στο Steam, εντούτοις δεν υπήρχαν ούτε τα λεφτά για πλήρη κυκλοφορία, αλλά και το ίδιο παιχνίδι είχε θέματα για διόρθωση.
Κάπου εκεί είχαν αρχίσει να συνηθίζουν στην ιδέα, ότι θα έπρεπε να εγκαταλείψουν το Zeal. Τότε ήταν που εμφανίστηκε ο Mahal, που συστήθηκε ως ένας άνθρωπος με παρελθόν στην βιομηχανία λέγοντας ότι είχε δουλέψει μεταξύ άλλων στην Amazon Game Studios και είχε βοηθήσει και στο Dragon Age Inquisition της Bioware. Ισχυριζόταν μάλιστα, ότι ο creative director του Dragon Age, ήταν και εκείνος που τον βοηθούσε σε ορισμένα projects του studio που είχε ιδρύσει, με την ονομασία Drakore.
Παρότι οι Dincer και Popov είχαν τους ενδοιασμούς τους για το κατά πόσο ο Mahal έλεγε αλήθεια, τελικά υπέγραψαν την συμφωνία, αφού μεταξύ άλλων αυτή περιελάμβανε μετρητά, θα παρέμεναν επικεφαλής της ανάπτυξης του Zeal και θα έπαιρναν και επιπλέον ποσοστά από τις πωλήσεις τους. Σύντομα, το Zeal από ένα παιχνίδι στο οποίο εργάζονταν 2 άτομα, απέκτησε μια ομάδα ανάπτυξης με πάνω από 25 ανθρώπους, οι οποίο όπως εύκολα μπορείτε να καταλάβετε είχαν πειστεί από τα λόγια του Mahal!
Δύο από αυτούς ήταν η Brooke Holden και ο Brandon Murphy (με θητεία και στη Sony και το Playstation) οι οποίοι ετοίμασαν και τις σημειώσεις ώστε το παιχνίδι να βρει publisher. Από τους 32 εταιρίες που ήρθαν σε επικοινωνία μάλιστα, κάποιες απάντησαν πίσω, όπως οι Devolver και Team17.
Σιγά – σιγά όμως προέκυψαν και τα πρώτα προβλήματα. Ο Mahal έστελνε στην ομάδα τις σημειώσεις του για το παιχνίδι, λέγοντας ότι οι επαφές του σε μεγάλες εταιρίες, έχουν διάφορες ενστάσεις για το παιχνίδι, όπως για παράδειγμα ένας φίλος του στη Riot του έλεγε πως τα cosmetics στο Zeal γίνονται λάθος, ενώ ένας άλλος φίλος του σε άλλη μεγάλη εταιρία, του έλεγε πως η εταιρία του ήταν έτοιμη να επενδύσει στο Zeal, αρκεί να αντικαταστήσει το υπάρχον character system με ένα class system.
Στο μεταξύ όμως οι εργαζόμενοι της Drakore δεν είχαν εισπράξει καθόλου χρήματα για την δουλειά τους και άρχιζαν σιγά σιγά να “ενοχλούν” τον Mahal, ο οποίος τους τόνισε ότι υπήρχε ήδη μια επένδυση 25.000 δολαρίων για το παιχνίδι και έρχονταν και άλλες. Προς αυτή την κατεύθυνση, ο Mahal επικοινώνησε με τον Jonathan McKay, ο οποίος έχει ένα studio στον Καναδά, την Skymarch Entertainment, ώστε να τον βοηθήσει να μαζέψει χρήματα για το παιχνίδι. Η Holden ήταν εκείνη που ανέλαβε να ενημερώσει τον Mckay και να είναι σε επικοινωνία μαζί του.
Μια μέρα όμως, ο McKay είχε ένα δυσάρεστο νέο για την Holden, αφού επιβεβαίωσε τις υποψίες που είχαν αρχίσει να υπάρχουν κατά του Mahal: η Drakore δεν ήταν πραγματική εταιρία, δεν υπήρχε πουθενά, δεν ήταν καν εγγεγραμμένη σε μητρώα εταιριών του Καναδά.
Προφανώς όμως ο Mahal είχε και για αυτό μια απάντηση: ο λογιστής του στον Καναδά, στον οποίο είχε αναθέσει όλη την διαδικασία σύστασης της εταιρίας, είχε πάει διακοπές μεγάλης διάρκειας στην Ινδία. Όταν επέστρεψε, βρήκε ότι η αίτηση σύστασης της εταιρίας δεν είχε γίνει αποδεκτή από τις αρμόδιες υπηρεσίες!
Το κουβάρι των ψεμάτων του Mahal είχε αρχίσει να ξετυλίγεται με γρήγορους ρυθμούς, και αφού πλέον τα συμβόλαια δεν ίσχυαν, ο Dincer και ο Popov αποφάσισαν να φύγουν από την Drakore και να πάρουν το Zeal μαζί τους, ενώ και κάποιοι από τους εργαζόμενους τους ακολούθησαν, με στόχο τελικά να κυκλοφορήσει το παιχνίδι.
Το σίγουρο είναι ότι κανένας από αυτούς δεν πληρώθηκε. Τι έγινε όμως με τα 25.000 δολάρια που ο Mahal ισχυριζόταν ότι είχαν επενδυθεί στο παιχνίδι από “άγνωστους επενδυτές”;
“Αυτά τα λεφτά πράγματι υπήρχαν. Αλλά ας πούμε ότι τα πήρα και τα ξόδεψα σε ναρκωτικά δεν πλήρωσα ούτε έναν άνθρωπο” τόνισε.
Η ανάπτυξη του Zeal συνεχίζεται κανονικά, και στις 25 Σεπτεμβρίου θα κυκλοφορήσει η Alpha version του.
