Ο Dr. Anthony M. Bean ένας κλινικός ψυχολόγος στο Τέξας των ΗΠΑ, και παρουσιάζει σε έρευνά του ότι ο ορισμός «εθισμός στα βιντεοπαιχνίδια» είναι λάθος για τους ανθρώπους στην καλύτερη περίπτωση ή είναι επικίνδυνος στην χειρότερη. Αυτός και οι συναδελφοί του υποδηλώνουν ότι οι προσπάθειες τους για να προσθέσουν αυτή «την ασθένεια» σε διαγνωστικά εγχειρίδια δεν οδηγούνται από τη Φυσική, αλλά από το κλίμα ηθικού πανικού και πίεσης από την πολιτική.
Πριν λίγο χρονικό διάστημα ο Dr. Bean και τρεις άλλοι ψυχολόγοι εξέδωσαν μια έρευνα στoν Αμερικάνικo Ψυχολογικό Σύνδεσμο, την μεγαλύτερη οργάνωση σε φυσικό και επαγγελματικό επίπεδο από ψυχολόγους στις ΗΠΑ. Το Video Game Addiction: The Push To Pathologize – Not To Recognize (Εθισμός στα βιντεοπαιχνίδια: H πίεση να το κάνουμε φυσιολογικό – και όχι να το αναγνωρίζουμε) επικρίνει τις υποκείμενες έρευνες πίσω από αυτή την διαγνωστική κατηγορία και επίσης επικρίνει τα κίνητρα αυτών που προσπαθούν να το ιδρυματοποιήσουν χωρίς την ψυχολογική ειδικότητα.
Στην έρευνα, ο Dr. Bean και οι συνάδελφοί του θέτουν την έκδοση δύο νέων προτάσεων, την πρόσθεση «διαταραχές του gaming» μέσα στο Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο (DSM- Diagnostic Statistical Manual) και στη Παγκόσμια Συλλογή Ασθενειών (ICD – Internation Compendium of Diseases). To DSM είναι η εγκυκλοπαίδεια των αναγνωρισμένων ψυχολογικών διαταραχών στις ΗΠΑ και έχει μεγάλη βαρύτητα σε πράγματα όπως η κλινική πρακτική, το κόστος ασφάλειας της υγείας, δίκες εγκληματιών και τη νομοθέτηση της κυβέρνησης. Το ICD, κινείται στις ίδιες γραμμές με το DSΜ όμως είναι ένα μεγαλύτερο έγγραφο και είναι για όλο τον κόσμο παγκοσμίως. Ο Bean και οι συνάδελφοί του πιστεύουν πως δεν έχει γίνει αρκετή έρευνα για να υποστηρίξουν την προσθήκη του «εθισμού στα video games» σε ένα από αυτά τα έγγραφα.
Ο Bean είπε στο Polygon:
To πεδίο στον εθισμό των βιντεοπαιχνιδιών κυμαίνεται από το 0,8% μέχρι το 50% από τον πληθυσμό του gaming με βάση την έρευνα που θα αποφασίσει να διαβάσει κάποιος.
Αυτό σημαίνει ότι σε ένα γκρουπ των 100 ατόμων που είναι gamers ο ένας ή και το μισό ποσοστό από αυτούς μπορεί να πάσχει από αυτή την εμμονή, σύμφωνα με τον ψυχολόγο. Για τον Bean και τους συναδέλφούς του αυτό δεν είναι απόδειξη ενός νέου τύπου διαταραχής.
Σύμφωνα με τον Bean «ένας από τους μεγαλύτερους προβληματισμούς είναι ότι ακόμη δεν ξέρουμε τι σημαίνει ο εθισμός στα βιντεοπαιχνίδια. Η ψυχολογία και τα ιατρικά πεδία πήραν την έννοια της εμμονής – αν έχει ουσία ή κάτι σαν αυτό – και απλά το άλλαξαν για τα βιντεοπαιχνίδια. Είναι σαν όλες τις άλλες τις εμμονές, αλλά δεν είναι το ίδιο».
Ο Bean συνέχισε λέγοντας:
«Θα μπορούσατε να σκεφτείτε αυτή τη διαδικασία με το ποδόσφαιρο. Γιατί δεν το θεωρούμε σαν εμμονή; Κάποιον που του αρέσει να πηγαίνει στην βιβλιοθήκη και να διαβάζει βιβλία και δεν μπορεί να αφήσει κάτω το βιβλίο, γιατί βρίσκεται σε ένα ενδιαφέρον σημείο που θέλει να δει τι συμβαίνει στην πλοκή. Αν αναγκαστεί να αφήσει κάτω το βιβλίο, το μυαλό του θα βρίσκεται στο βιβλίο. Γιατί αυτό δεν είναι ένα είδος εμμονής; Στιγματίζοντας τα παιχνίδια με αυτό τον τρόπο, οι κλινικοί ίσως να κάνουν περισσότερο κάκο από ότι καλό σε κάποιον.
Κάποιος ίσως να έχει άγχος, ίσως κάποιος να έχει κατάθλιψη και να χρησιμοποιεί τα παιχνίδια σαν μηχανισμό ψυχικής διαχείρισης ή ένα μηχανισμό που βοηθάει κάποιον να αντιμετωπίσει το στρες. Οι καλύτερες ερωτήσεις που θα μπορούσαμε να ρωτήσουμε είναι: Μπορείτε να πάτε στη δουλειά σας; Πληρώνετε τους λογαριασμούς σας; Είστε ένα παραγωγικό μέλος αυτής της κοινωνίας σε κάποιο επίπεδο;»
«Αυτά είναι τα πράγματα που δεν ρωτάνε στις μέρες μας. Οι άνθρωποι είναι απλά μέσα στο σπίτι και λένε στα παιδιά τους και την γυναίκα τους, ‘Ω, Θεέ μου! Έχεις εμμονή με τα βιντεοπαιχνίδια. Δεν μπορείς να τα παρατήσεις! Τι θα κάνεις; Θεέ μου δεν θέλω να είμαι γύρω σου, ενώ εσύ παίζεις αυτά τα παιχνίδια’. Βγάζοντας τέτοιου είδους απόψεις σε κάποιον δείχνουν ότι δημιουργούν κατάθλιψη και τους κάνει να νιώθουν ότι δεν έχουν καμία αξία. Μπορεί να καταστρέψει όλο τον ψυχικό κόσμο και την αυτοεκτίμησή αυτού του ατόμου».
Στην έρευνα, ο Bean και οι συνάδελφοί του δείχνουν ένα αυξανόμενο ηθικό πανικό γύρω από τα βιντεοπαιχνίδια σε όλο τον κόσμο. Στην Κίνα, η Tencent πρόσφατα έβαλε εθελοντικά, χρονικά όρια σε ένα από τα πιο δημοφιλή παιχνίδια της για να μειώσει τον εθισμό και να προστατευθούν οι ανήλικοι χρήστες.
«Εμείς θέτουμε την προοπτική ότι η εμμονή στα βιντεοπαιχνίδια είναι σημαντικό πράγμα για την ψυχιατρική και ιατρική κοινότητα, γιατί εμπειρικές έρευνες έδειξαν ένα καθαρό θεμέλιο».
Αυτή η δράση του Dr. Bean και των συναδέλφων του θα συνεχιστεί μέχρι να ορίστει ο «εθισμός στο gaming» σαν μία ασθένεια και επισήμως από τις υψηλόβαθμες υπηρεσίες.
