Πολλοί λένε ότι ότι η νέα σειρά του Netflix, το Last Samurai Standing ( σ.σ. στα ελληνικά “Ο Τελευταίος Επιζών Σαμουράι”) μοιάζει με ένα υβρίδιο Squid Game και Shōgun, αλλά η σύγκριση αυτή τελικά το αδικεί.
Η σειρά πατά σε ένα ιστορικό πλαίσιο που βράζει μετά τον Πόλεμο Μπόσιν και μετατρέπει την απόγνωση των άλλοτε ένδοξων σαμουράι σε κινητήρια δύναμη για ένα ανεξέλεγκτο, φονικό ταξίδι. Αν και η βασική της ιδέα είναι απλή, η εκτέλεση χτίζει μια στιβαρή, πιο σκοτεινή και ανθρώπινη αφήγηση που ξεπερνά κάθε εύκολο τσιτάτο.
Με μόλις έξι επεισόδια, η σειρά κινείται με ρυθμό ξυράφι: δεν χάνει χρόνο, δεν απλώνεται σε ανώφελα υπο-νήματα, παρά μόνο αφήνει ένα μικρό παράπονο ότι ο κόσμος της θα μπορούσε να αντέξει μεγαλύτερη διάρκεια. Ωστόσο, η συμπύκνωση λειτουργεί, φορτίζοντας κάθε στιγμή με ένταση και συναισθηματικό βάρος, ειδικά καθώς η πλοκή περιστρέφεται γύρω από την προσπάθεια εξόντωσης μιας ολόκληρης κοινωνικής τάξης.
Η καρδιά της σειράς χτυπά στο δίδυμο δράσης και χαρακτήρων
Στο επίκεντρο βρίσκεται ο Junichi Okada ως Shujiro Saga, ένας θρύλος του πολέμου που μπαίνει στο Kodoku για να σώσει τη γυναίκα και το παιδί του. Η ερμηνεία του βρίσκει την ισορροπία ανάμεσα στη σκληρότητα και την ανθρώπινη φθορά, ενώ η διπλή του ιδιότητα —πρωταγωνιστής και χορογράφος δράσης— απογειώνει κάθε σύγκρουση που βλέπουμε στην οθόνη. Η φυσικότητα με την οποία κινείται στο πεδίο μάχης δείχνει έναν άνθρωπο που «ξέρει» το ξίφος, όχι απλώς έναν ηθοποιό που εκπαιδεύτηκε γι’ αυτό.
Ο Masahiro Higashide προσθέτει μια διαφορετική, πιο παιχνιδιάρικη υφή με τον ρόλο του ninja Tsuge, ενώ ο Hideaki Ito ενσαρκώνει έναν απόλυτα απολαυστικό, σχεδόν πρωτόγονο αντίπαλο. Όλοι όμως υπηρετούν ένα κοινό όραμα: σκηνές δράσης που κόβουν την ανάσα. Οι μονομαχίες είναι καλοζυγισμένες, με ξεκάθαρες ταυτότητες στα fighting styles και με τέτοια ακρίβεια που θυμίζουν τον δυναμισμό του 13 Assassins. Η οπτική καθαρότητα και η σκηνοθετική ακρίβεια κάνουν κάθε χτύπημα να «μιλάει».
Αυτό που τελικά ξεχωρίζει δεν είναι μόνο ο εντυπωσιασμός, αλλά η συναισθηματική βαρύτητα πίσω από κάθε μάχη.
Οι χαρακτήρες δεν πολεμούν για δόξα, αλλά για επιβίωση, για οικογένεια, για μια τάξη που σβήνει. Η σειρά προσφέρει στιγμές ηρωισμού χωρίς να ρομαντικοποιεί το παρελθόν, κρατώντας την τραγική της διάσταση πάντα παρούσα.
Μια κορυφαία τηλεοπτική εμπειρία που δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας
Το Last Samurai Standing είναι μια από τις καλύτερες live-action παραγωγές της χρονιάς. Ο συνδυασμός ιστορικού υπόβαθρου, στιβαρών ερμηνειών, άψογης χορογραφίας και πυκνής αφήγησης δημιουργεί μια σειρά που δεν προσποιείται: ξέρει τι θέλει να πει και το λέει με ατσάλι.
Παρά τις λίγες ανεκμετάλλευτες πτυχές που θα άντεχαν περισσότερη ανάλυση, αυτό που μένει είναι ένα σύνολο άρτιο, επιθετικό και αληθινά απολαυστικό.
