Έχουν περάσει έξι χρόνια από την κυκλοφορία του L.A. Noire , χωρίς να υπάρχουν ενδείξεις για sequel.
Το thriller εμπνευσμένο από noir-cinema αναπτύχθηκε από την Team Bondi, η οποία πτώχευσε και έκλεισε.
Άφησε όμως μια πολύ μεγάλη “κληρονομιά” πίσω της και δεν είναι άλλη από το facial motion capture. Ακόμη και με τα σημερινά πρότυπα, το επίπεδο λεπτομέρειας που επιτεύχθηκε με την επεξεργασία των πραγματικών ζυγοματικών των ηθοποιών για τις εκφράσεις των χαρακτήρων εντός του παιχνιδιού είναι σε μεγάλο βαθμό ασύγκριτο με τα σύγχρονα παιχνίδια.
Αυτό θέτει την ερώτηση, τι ακριβώς συνέβη σε αυτή την φαινομενικά επαναστατική τεχνολογία που βρισκόταν “στην καρδιά” του LA Noire;
Το όνομά της ήταν “MotionScan”, και η εν λόγω τεχνολογία αναπτύχθηκε από μια αυστραλιανή εταιρεία, την Depth Analysis, μια “αδελφή” εταιρεία της Team Bondi.
Περιλαμβάνει 32 κάμερες υψηλής ευκρίνειας τοποθετημένες γύρω από το πάτωμα, την οροφή και στο επίπεδο των ματιών για να αποτυπώσουν μια εικόνα 360 μοιρών από την παράσταση ενός ηθοποιού από το λαιμό και επάνω.
Αυτό σημαίνει ότι οι κάμερες αποτυπώνουν όλες τις αποχρώσεις των κινήσεων του προσώπου ενός ηθοποιού, έως και 30 καρέ ανά δευτερόλεπτο.
Σύμφωνα με το “How Stuff Works” , αυτό προσθέτει μέχρι περίπου 1 gigabyte δεδομένων ανά δευτερόλεπτο. Μιλώντας στο “Fast Company” το 2011, ο συγγραφέας και διευθυντής παραγωγής του LA Noire, Brendan McNamara, δήλωσε ότι “Μόλις ολοκληρωθεί το γύρισμα … ορίζεται η ανάλυση. Για τα παιχνίδια, αυτό είναι πολύ χαμηλότερο από την ανάλυση 2K x 2K που καταγράφει το σύστημα“.
Αυτό υπογραμμίζει πόσο απίθανη είναι η τεχνολογία, είναι σαφές ότι τα μεγάλα μεγέθη αρχείων ήταν πιθανότατα ο λόγος που το παιχνίδι κυκλοφόρησε σε τρεις δίσκους στο Xbox 360. Άλλα open world παιχνίδια της Rockstar όπως το Red Dead Redemption κατάφεραν να χωρέσουν σε έναν δίσκο στην ίδια πλατφόρμα.
Άλλα προβλήματα με το MotionScan περιλαμβάνουν πιθανώς το κόστος της εφαρμογής του και με τη σειρά του, ολόκληρο το κόστος του παιχνιδιού. Κάθε κάμερα κοστίζει 6.000 δολάρια και σύμφωνα με το “Kotaku” το συνολικό παιχνίδι κόστισε 50 εκατομμύρια δολάρια για να δημιουργηθεί.
Το 2010, αυτό έκανε το L.A. Noire το όγδοο πιο ακριβό παιχνίδι που παράχθηκε ποτέ.
Επιπλέον, η τεχνολογία είναι αναμφισβήτητα “υπερβολικά δυσκίνητη¨ όπως την χαρακτηρίζουν ηθοποιοί που την έχουν χρησιμοποιήσει. Αυτό περιορίζει τους ηθοποιούς να παίζουν απομονωμένες σκηνές όπου δεν μπορούν να παίξουν σωστά με τους συμπρωταγωνιστές τους.
Έχοντας αυτό κατά νου, μήπως η παραδοσιακού στυλ καταγραφή κίνησης ξεπέρασε την τεχνολογία “MotionScan” του LA Noire;
Μερικά από τα πιο σύγχρονα παραδείγματα της καταγραφής προσώπου μπορούν να εντοπιστούν σε παιχνίδια όπως το Uncharted 4 της Naughty Dog και το επερχόμενο Hellblade από την Ninja Theory.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, η παραδοσιακή καταγραφή κίνησης πλησιάζει τον ανταγωνισμό με αυτό που παρατηρείται στο LA Noire , αλλά αυτό περιορίζεται σε λίγες προοπτικές.
Το Uncharted 4 είναι ένα από αυτά τα παιχνίδια, με ένα εξαιρετικά υψηλό επίπεδο «καθαρότητας» μέσα στο σύνολο του παιχνιδιού. Το animation του προσώπου ειδικότερα είναι κάτι που η Naughty Dog έχει βελτιώσει σε κάθε νέα έκδοση – το τελευταίο εκ των οποίων είναι το Uncharted 4 .
Ο North επαίνεσε το έργο των σχεδιαστών σε συνέντευξη στο Eurogamer το 2011, δηλώνοντας ότι: «Βασιζόμαστε σε αυτούς τους λαμπρούς σχεδιαστές … Έχουν καταφέρει να βρουν μια επιστήμη και η παράσταση γίνεται πολύ πιο οργανική. Πολύ πιο αληθινή».
Είναι ξεκάθαρο λοιπόν ότι η σειρά Uncharted έχει πολλά ταλέντα πίσω από αυτό, με “λαμπρούς σχεδιαστές” που είναι σε θέση να ωθήσουν την παραδοσιακή καταγραφή κίνησης όσο το δυνατόν περισσότερο.
Πιο συχνά, όμως, υπάρχουν παιχνίδια τα οποία χαρακτηρίζονται από τη μεσαία σε ποιότητα καταγραφής προσώπου, τα οποία αναμφισβήτητα υποχωρούν στην επίτευξη των λεπτών αποχρώσεων που παρατηρούνται είτε στο L.A. Noire είτε στο Uncharted 4 . Δύο πρόσφατα παραδείγματα τέτοιων παιχνιδιών περιλαμβάνουν το Star Citizen και το Call of Duty Advanced Warfare.
Είναι σαφές ότι μόνο λίγα παιχνίδια μπορούν να πλησιάσουν, και ενδεχομένως να γίνουν αντίπαλοι, τη καταγραφή του προσώπου που χρησιμοποιήθηκε στο L.A. Noire.
Είναι τελικά οι πρακτικοί περιορισμοί του «MotionScan» που το κρατούν πίσω από την ευρεία χρήση.
Αυτό αντιστοιχεί στο κόστος της υλοποίησής του και στις συνθήκες υπό τις οποίες πρέπει να εκτελεστεί η παράστασή των ηθοποιών.
Για ένα παιχνίδι όπως το LA Noire , η τεχνολογία ήταν ένας τέλειος συνδυασμός, ζωτικός για το μηχανισμό εντοπισμού ψεύδους, στον οποίο το παιχνίδι επικεντρωνόταν τόσο έντονα. Αυτός ο τύπος εμπειρίας παιχνιδιού παραμένει μια μοναδική πτυχή του L.A. Noire και δεν έχει ξαναυπάρξει από τότε.
Τελικά, η τεχνολογία «MotionScan» λειτούργησε εντός των ορίων του L.A. Noire , αλλά θα ήταν υπερβολικά ανασταλτική για παιχνίδια που οδηγούν σε μια ιστορία. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα παιχνίδια όπου το πλήρες σώμα ενός ηθοποιού συμβάλλει στην εμφάνιση του στο παιχνίδι.
