Η δεκαετία του 1990 ήταν μια περίοδος που λίγο ως πολύ διαμόρφωσε την βιομηχανία του gaming, θέτοντας αρχές και συστήματα που ακολουθούνται μέχρι και σήμερα. Εκείνη την εποχή και πριν την εμφάνιση του Playstation της Sony, Sega και Nintendo ήταν οι απόλυτοι πρωταγωνιστές της αγοράς.
Η Sega όμως και παρά την αναπάντεχη πτώση της και τελικά ολοκληρωτική απομάκρυνση της από την αγορά των κονσολών, ήταν εκείνη που ξεκίνησε να βάζει τις βάσεις για το gaming όπως το γνωρίζουμε σήμερα:
Ήταν η πρώτη κονσόλα που προκάλεσε ανυπομονησία
Κάθε εταιρεία διαφημίζει τις κονσόλες της, και η Nintendo τότε έκανε αυτό ακριβώς για το Nintendo Entertainment System (NES), υποσχόμενη «πραγματικό ήχο και πραγματική εικόνα». Όταν ήρθε η στιγμή της Sega να διαφημίσει το Mega Drive, επικεντρώθηκε περισσότερο στον ακριβή έλεγχο του χειριστηρίου και στα περισσότερα επίπεδα παιχνιδιού, ενώ υπήρχαν και αναφορές στην ανοιχτή της διαμάχη με την Nintendo. H Sega «είχε στο στόχαστρο» την Nintendo εκείνη την εποχή.
Ολόκληρη η διαφήμιση ήταν στημένη γύρω από μια υποτιθέμενη τεχνολογία την οποία την ονόμασαν “έκρηξη επεξεργασίας” (blast processing), αλλά αυτή η μη ακριβής διαφήμιση δούλεψε, αφού 25 εκατομμύρια μονάδες Mega Drive (ή Genesis όπως ήταν γνωστό στην Αμερική) πουλήθηκαν στην Αμερική και 10 εκατομμύρια μονάδες στην Ευρώπη , δημιουργώντας μια μεγαλύτερη βάση χρηστών από αυτή που είχε το SNES.
Η Sega δεν διαφήμιζε απλώς το υλικό της – έκανε κυκλοφορίες παιχνιδιών σε παγκόσμια events
Πολύ πριν από τις σύγχρονες μεταμεσονύχτιες ουρές για την αγορά κάποιου νέου παιχνιδιού, η Sega διοργάνωνε παγκόσμια events για τα παιχνίδια του Mega Drive. Στις 21 Νοεμβρίου 1992, κυκλοφόρησε το Sonic the Hedgehog 2 στις ΗΠΑ και την Ευρώπη και ονόμασαν την ημέρα “Sonic 2s day” και αυτό το event όντως δούλεψε: 400.000 αντίτυπα πωλήθηκαν στην πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του παιχνιδιού. Η Sega δημιούργησε την “Mortal Monday” στις 13 Σεπτεμβρίου 1993, την ημέρα που το Mortal Kombat έφτασε στις κονσόλες.
Σήμερα, τα παιχνίδια όπως το Call of Duty: Advanced Warfare και Destiny κυκλοφορούν με ειδικά events σε όλο τον κόσμο, όπως εκδηλώσεις «Day Zero» και αποκλειστικά πάρτυ όπου διάσημοι παίζουν τα παιχνίδια πριν τους άλλους και τα διαφημίζουν με κάποιο τρόπο. Αυτού του είδους τακτικές προέρχονται από τις ημέρες της Sega.
Άνοιξε τις πόρτες σε third-party developers
Η Nintendo δημιουργεί σπουδαία παιχνίδια. Αλλά με το Mega Drive, η Sega συνειδητοποίησε αυτό που δεν μπορούσε να δει πλήρως με το Master System: την αξία των ποιοτικών third party τίτλων. Τα δικά του arcade παιχνίδια, όπως το Altered Beast και το Golden Axe , συνέβαλαν σε αξιοπρεπείς ευρωπαϊκές κυκλοφορίες, αλλά οι συμβάσεις της Nintendo με τρίτα μέρη αποδείχθηκαν περιοριστικές προς άλλες πλατφόρμες και μόνο ευνοούσαν την Nintendo. Η Sega προσπάθησε να αγκαλιάσει περισσότερες δημιουργικές ομάδες πέρα από τα δικά της τμήματα.
Ο προγραμματιστής παιχνιδιών David Perry ήταν στην Virgin όταν πήρε την δουλειά για το Disney’s Aladdin. Το αποκαλεί «ειδικό έργο» και το παιχνίδι του σύστησε όχι μόνο τον τότε πρόεδρο της ίδιας της Sega, Hayao Nakayama, αλλά και «μερικούς από τους πιο διάσημους επιχειρηματίες στον κόσμο».
«Το Genesis άλλαξε την πορεία της παγκόσμιας βιομηχανίας βιντεοπαιχνιδιών. Μας έδωσε την ευκαιρία να πάμε για πραγματικά μεγάλους στόχους, να προχωρήσουμε από το να κάνουμε μικρά παιχνίδια … στην παραγωγή blockbusters, για τα οποία όλοι θα μιλούσαν».
Μέσα στα best-sellers και μερικά από τα πιο αναγνωρισμένα παιχνίδια του Mega Drive είναι έργα third party developers. Σύμφωνα με το top-ten του US Gamer τo Gunstar Heroes της Treasure βρίσκεται στην κορυφή, το Castlevania: Bloodlines βρίσκεται στην έβδομη θέση και το port του Snatcher της Konami είναι ο καλύτερος τίτλος του Mega-CD (γνωστό ως Sega-CD στην Αμερική). Το Micro Machines II: Turbo Tournament της Codemasters ήταν η καλύτερη έκδοση στο Mega Drive και τα παιχνίδια δράσης της Electronic Arts, όπως Road Rash και Desert Strike, έπαιζαν καλύτερα στο σύστημα της Sega.
Πολλά από αυτά τα παιχνίδια εμφανίστηκαν και στις πλατφόρμες της Nintendo, αλλά η προσέγγιση της Sega στους τρίτους developers ήταν ευκολότερη για τους προγραμματιστές από τους περιορισμούς που θα μπορούσε να θέσει μια σύμβαση NES σε οποιαδήποτε ομάδα, οποιουδήποτε μεγέθους.
Όπως καταλαβαίνετε. βλέπουμε τις ίδιες καταστάσεις σήμερα, απλώς σε μια πολύ πιο άμεση ροή εργασίας των προγραμματιστών-διανομέων, με τις στρατηγικές και τις συμφωνίες με τη Sony, τη Microsoft και τη Valve.
