Ο πρόεδρος της Naughty Dog και σκηνοθέτης του The Last of Us, Neil Druckmann, αποκάλυψε ότι δεν σχεδιάζει ποτέ sequels για τα παιχνίδια που δουλεύει, καθώς δεν έχει αυτήν την «αυτοπεποίθηση».
Μιλώντας στο D.I.C.E. Summit μαζί με τον Cory Barlog της Sony Santa Monica, ο Druckmann εξήγησε ότι ποτέ δεν σκέφτεται «πολλαπλά παιχνίδια» ταυτόχρονα. Το σκεπτικό του βασίζεται στην πεποίθηση ότι αν αρχίσει να σκέφτεται το sequel ενώ δουλεύει το πρώτο παιχνίδι, μπορεί να το γρουσουζέψει.
“Δεν έχω αυτό το επίπεδο αυτοπεποίθησης. Αν υπάρχει μια ωραία ιδέα, κάνω ό,τι μπορώ για να την ενσωματώσω τώρα. Δεν την κρατάω για το μέλλον.”
Αυτό, φυσικά, δεν σημαίνει ότι δεν του έρχονται ιδέες. Αναφερόμενος στην ανάπτυξη του The Last of Us Part 2, αποκάλυψε ότι κάποιες φορές σκεφτόταν πού θα μπορούσε να πάει η ιστορία αν υπήρχε συνέχεια. Ωστόσο, δεν μπήκε σε λεπτομέρειες, ακόμα κι αν στο παρελθόν είχε δηλώσει ότι «ίσως υπάρχει άλλο ένα κεφάλαιο σε αυτή την ιστορία».
Σε αντίθεση με τον Druckmann, ο Cory Barlog συγκρίνει τη δική του διαδικασία με το meme του Charlie Day και τον πίνακα με τις θεωρίες συνωμοσίας από το It’s Always Sunny in Philadelphia. Ο ίδιος προσπαθεί να συνδέει και να σχεδιάζει τα πάντα εξαρχής, κάτι που ο Druckmann θεωρεί ότι απαιτεί ένα επίπεδο αυτοπεποίθησης που δεν έχει.
Όταν τελικά αποφασίζει να δουλέψει σε συνέχεια ενός τίτλου, ο Druckmann δεν θέλει να επαναλαμβάνεται. Το πρώτο ερώτημα που κάνει στον εαυτό του είναι αν υπάρχουν άλυτα σημεία στην ιστορία και πού θα μπορούσαν να πάνε οι χαρακτήρες.
Αστειευόμενος, προσθέτει: «Αν νιώσω ότι δεν μπορούν να πάνε πουθενά, τότε λέω ‘μάλλον απλά θα τους σκοτώσουμε’».
Αν και το σχόλιό του είναι «ημι-χιουμοριστικό», υπογραμμίζει την ανάγκη κάθε νέα ιστορία να έχει μια νέα απάντηση και όχι να ανακυκλώνει τα ίδια θέματα. Αν αυτό δεν συμβεί, τότε η Naughty Dog πρέπει να αναρωτηθεί:
“Είναι αυτοί οι σωστοί χαρακτήρες; Είναι αυτό το σωστό παιχνίδι για εμάς; Ή μήπως είναι ώρα να δημιουργήσουμε κάτι νέο;”
Αν και ο Druckmann έχει αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο για ένα The Last of Us Part 3, δεν υπάρχει καμία βεβαιότητα ότι θα συμβεί, εκτός αν υπάρξει μια ισχυρή αφηγηματική αφορμή που να το δικαιολογεί.
