Πίσω στα τέλη της δεκαετίας του 90 το είδος των platforming games πέρναγε υπαρξιακή κρίση. Το τεχνολογικό βάρος των κονσολών όπως του πρώτου PlayStation σήμαινε ότι για πρώτη φορά ο κόσμος του gaming θα επεκτεινόταν σε τρισδιάστατους χώρους.
Tο Klonoa: Door to Phantomile είχε τελείως διαφορετική προσέγγιση: ολόκληροι,3D κόσμοι και χαρακτήρες με gameplay που περιορίζεται στο δισδιάστατο πλάνο που όλοι ήξεραν και αγαπούσαν.
Η συλλογή
Η collection αποτελείται από δύο παιχνίδια: Το Klonoa: Door to Phantomile και το Klonoa 2: Lunatea’s Veil.Αν και από τους 2 τίτλους το Lunatea’s Veil φαίνεται καλύτερο οπτικά και ακουστικά και τα δύο παιχνίδια έχουν ίδια ποιότητα. Και τα 2 παιχνίδια έχουν διάρκεια σε 6 με 7 ώρες και καθένα από αυτά έχουν μυστικά που επεκτείνουν την διάρκεια για 2 ώρες.
Στο παιχνίδι ελέγχετε τον Klonoa ένα πλάσμα που μοιάζει με γάτα και έχει χέρια-φτερά αντί για αυτιά. Πέρα από το τρέξιμο και το άλμα η βασική ικανότητα του Klonoa είναι να πιάνει έναν εχθρό και να τον χρησιμοποιεί ως εργαλείο ή όπλο. Πατώντας 2 φορές το κουμπί άλματος ενώ έχετε πιάσει εχθρό σας δίνει την δυνατότητα να το χρησιμοποιήσετε ως σανίδα ενώ με τον κύκλο τον χρησιμοποιείτε ως πύραυλο για να σκοτώσετε άλλον εχθρό.
Προχωράτε σε κάθε επίπεδο συλλέγοντας πολύτιμους λίθους, πηδώντας πάνω από θανατηφόρους λάκκους, φροντίζοντας τους εχθρούς μέσω οποιασδήποτε από τις προαναφερθείσες μεθόδους, σώζοντας αιχμάλωτους χωρικούς και τελικά φτάνοντας στον τελικό στόχο και προχωρώντας στο επόμενο στάδιο. Περιοδικά θα παλεύετε με έναν boss character. Δεν υπάρχει τίποτα εδώ που να μην έχετε δει σε άλλα παιχνίδια αλλά αν είστε μεγάλος φαν των 2D platformers τότε αυτά τα δύο παιχνίδια θα πρέπει να είναι στο ραντάρ σας.
Gaming μιας άλλης εποχής
Και τα δύο παιχνίδια είναι διασκεδαστικά, που δεν κάνουν τίποτα επαναστατικό, αλλά εκπέμπουν μια συγκεκριμένη γοητεία. Αυτοί είναι τίτλοι που θυμίζουν παλιά παιχνίδια, όταν οι χαρακτήρες των platform games ήταν χαριτωμένα ζώα που έσωζαν τον κόσμο .Οι παλαιότεροι βέβαια γνωρίζουν ότι τα παιχνίδια αυτά γίνονται λίγο δύσκολα προς το τέλος μετά από σχετικά εύκολα ξεκινήματα.
Το Door to Phantomile έχει γίνει remaster από το remake του Wii του 2008 και όχι από το πρωτότυπο του 1997, αλλά κατά τα άλλα και οι δύο τίτλοι είναι απλώς πιο λαμπερές, πιο πολύχρωμες εκδόσεις των παλιότερων παιχνιδιών. Υπάρχει ένα φίλτρο για να μπορείτε να κάνετε τα παιχνίδια να φαίνονται λίγο πιο παλιά, αν το επιθυμείτε. Υπάρχει επίσης μια νέα εύκολη λειτουργία που σας δίνει άπειρες ζωές, έτσι αφού πεθάνετε μπορείτε να συνεχίσετε από το τελευταίο σας σημείο ελέγχου όσες φορές χρειάζεστε αντί να επαναλάβετε ολόκληρο το επίπεδο. Και μπορείτε επίσης να παίξετε σε co-op, αλλά ο δεύτερος παίκτης ενεργεί σε έναν υποστηρικτικό ρόλο για να βοηθήσει τον Klonoa στο ταξίδι του και όχι ως άλλος χαρακτήρας.
Αξίζει να το αγοράσω;
Το Phantasy Reverie Series είναι μια σχετικά διαφορετική συλλογή remaster. Υπάρχουν μερικές βελτιώσεις και τα παιχνίδια έχουν μια φρέσκια μπογιά υψηλής ευκρίνειας, αλλά αν δεν σας άρεσε το Klonoa παλιότερα, τότε δεν θα σας αρέσει ούτε τώρα. Αν δεν παίζατε Klonoa εκείνη τη στιγμή, τότε δεν θα έχετε τα απαραίτητα στοιχεία νοσταλγίας για να δείτε αυτά τα παιχνίδια για οτιδήποτε περισσότερο από αυτό που είναι .
