Πρώην πεζοναύτης αποκαλύπτει ποιες είναι οι πιο ρεαλιστικές ταινίες με πεζοναύτες

Οι ταινίες πολέμου και στρατιωτικού περιεχομένου έχουν διαχρονικά κοινό, με τη θεματολογία τους να βασίζεται συχνά σε πραγματικά γεγονότα ή να αντλεί έμπνευση από τη στρατιωτική εμπειρία. Όμως, πόσο ρεαλιστικές είναι τελικά αυτές οι παραγωγές; Ένας πρώην επικεφαλής ειδικών επιχειρήσεων του Σώματος Πεζοναυτών των ΗΠΑ, ο Elliot Ackerman, δίνει τη δική του τεκμηριωμένη απάντηση.

Ο Ackerman υπηρέτησε στους Marine Raiders και συνεργάστηκε με τη CIA σε αποστολές ειδικού χαρακτήρα, ενώ μετά την αποστράτευσή του ακολούθησε συγγραφική καριέρα, με αρκετά βραβεία στο ενεργητικό του. Έχει τιμηθεί με Silver Star, Bronze Star και Purple Heart — και είναι ίσως από τους πιο κατάλληλους ανθρώπους για να αξιολογήσουν πόσο πιστά αποτυπώνει το Χόλιγουντ τον κόσμο των Πεζοναυτών.

Οι πιο ρεαλιστικές ταινίες Πεζοναυτών: Full Metal Jacket και A Few Good Men

Σε εμφάνισή του στο Insider, ο Ackerman σχολίασε μια σειρά από ταινίες και σειρές με θεματολογία γύρω από το Σώμα Πεζοναυτών. Μεταξύ άλλων, ανέφερε ότι σειρές όπως το Generation Kill και ακόμα και το Barry έχουν ρεαλιστικά στοιχεία, σε αντίθεση με πιο “φαντασμαγορικές” παραγωγές όπως το The Marine ή το Rules of Engagement.

Όμως δύο ταινίες ξεχώρισαν — και τις βαθμολόγησε με 10/10 για τον ρεαλισμό τους:

• Full Metal Jacket του Stanley Kubrick

• A Few Good Men του Rob Reiner

Το Full Metal Jacket εστιάζει στην ψυχολογική και σωματική προετοιμασία των νεοσύλλεκτων, με έναν αδίστακτο εκπαιδευτή να οδηγεί τους χαρακτήρες στα όρια. Ο Ackerman σχολιάζει:

«Σήμερα η εκπαίδευση δεν είναι τόσο βάναυση ή γεμάτη βωμολοχίες, αλλά μπορώ να φανταστώ ότι το 1967 ήταν ακριβώς έτσι. Η ταινία δείχνει με απόλυτη ακρίβεια τις σκληρές απαιτήσεις και το βάρος που πέφτει στους Πεζοναύτες — ακόμη και σε όσους δυσκολεύονται με τα φυσικά standards.»

Όσο για το A Few Good Men, παρόλο που δεν είναι “πολεμική” ταινία, εστιάζει στον θεσμικό και πολιτικό ρόλο του στρατού σε ένα δημοκρατικό σύστημα.

«Ασχολείται με τα ευρύτερα θέματα της στρατιωτικής κουλτούρας μέσα σε μια δημοκρατία. Το δικαστικό δράμα είναι απόλυτα ρεαλιστικό και πολύ αποτελεσματικά δοσμένο. Ίσως υπάρχουν μικρές ενστάσεις, αλλά για μένα αξίζει 10 στα 10.»

Ρεαλισμός και ποιότητα δεν πάνε πάντα μαζί

Ο Ackerman εξηγεί επίσης ότι οι πιο ρεαλιστικές ταινίες δεν είναι απαραίτητα και οι καλύτερες στο είδος τους. Ανάμεσα σε παραγωγές που συνδυάζουν ένταση, ψυχολογική διάσταση και καλλιτεχνική προσέγγιση, ξεχωρίζει το Apocalypse Now του Francis Ford Coppola.

Η ταινία, που καταγράφει τη φρίκη και την παραφροσύνη του πολέμου στο Βιετνάμ, θεωρείται από πολλούς η κορυφαία πολεμική ταινία όλων των εποχών. Ωστόσο, δεν σχετίζεται με τους Πεζοναύτες αλλά με τον Στρατό των ΗΠΑ, και ίσως αυτός είναι ο λόγος που δεν την ανέφερε ο Ackerman.